Herken je dit als leerkracht?
Sinds 1997 werk ik in het onderwijs. De laatste 18 jaar sta ik fulltime voor groep 8. Ik sta zelfverzekerd voor en ín de klas, bereid me altijd heel goed voor en heb geen moeite met orde houden. En toch …
Aan het einde van elke vakantie heb ik er een: een nachtmerrie waarin álle kinderen (zelfs de braafste en meest stille leerlingen) onhandelbaar zijn. Tijdens mijn les gaan alle kinderen bovenop de tafels staan en gooien al hun boeken en schriften op de grond of richting mij. Daarbij roepen ze dan dingen zoals: “Wij doen niet meer mee!”
Een jaar of tien geleden deelde ik mijn terugkerende nachtmerrie met een heel ervaren, oudere collega, die ik zag als mijn grote voorbeeld. Tot mijn verbazing zei zij: “O, dat heb ik ook nog steeds!”
Het verbaasde mij, omdat deze vrouw ontzettend zelfverzekerd is, alles tot in de puntjes voorbereidt en zicht heeft op kinderen, zoals geen ander.
Sinds het moment dat ik weet dat zelfs zij last heeft van nachtmerries over brutale kinderen, wanorde en extreem ontevreden ouders, ga ik anders met mijn nachtmerries om. Ik verwacht ze, analyseer ze en deel ze met mijn collega’s.
De laatste jaren doe ik nog iets anders: ik deel ze soms met mijn leerlingen. Dan begin ik de dag met: “Wat ik nu toch heb gedroomd!”
Dat levert mooie gesprekken op met de klas. Ook kinderen delen soms hun dromen. Af en toe kijken we samen wat een droom kan betekenen.
Morgen begint mijn eerste schooldag. Ik heb deze vakantie nog geen nachtmerrie gehad …
Aan alle collega’s die volgende week (of de week daarna) weer beginnen: slaap lekker! 🙂
Wat een mooi verhaal. Maar…..Denk aan dat mooie liedje : Dromen zijn bedrog.
En mocht één van je kinderen een uitzondering op dat liedje willen maken dan doe die maar vast de groeten van mij.
Fijne dag morgen en voor alle andere schooldagen van dit schooljaar.